Na een toast met ei ontbijt en Zimbabwe koffie (oploskoffie dus) staat John om 9 uur klaar om ons naar Victoria Falls te brengen. Maar eerst proberen wat geld uit de muur te trekken. En zowaar, ik kan een maximum van 200 dollar opnemen en het is ook nog USA dollars. Victoria Falls is zo ongeveer de enige plek in Zimbabwe waar je met een bepaalde mate van zekerheid geld kan opnemen in de ochtend. In de middag is het geld al weer op. Dit komt omdat veel activiteiten en hotelkamers cash betaald worden door de toeristen (gebrek aan pinautomaten), waardoor de bedrijven elke dag het geld weer cash storten bij de bank. Hierdoor blijft het geld in omloop binnen de grenzen van Victoria Falls en hebben de banken weer genoeg cash geld om de bankautomaten te vullen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Bulawayo waar bijna tot geen cash geld te krijgen is. En waardoor het ook moeilijk is om salarissen uit te betalen aan de medewerkers van Chipangali. En de betaling daardoor vaak plaats vindt via de betaling van de boodschappen van de medewerkers door Nicky. Want de supermarkt is zo ongeveer de enige plek waar je met een kaart kan betalen.Emily en ik zijn helemaal voorbereid op de watervallen. Korte broek, slippers en een regenjas. Het resultaat: zeik en zeik nat. Tot op de onderbroek. Maar het is zeker de moeite waard. Wat een enorme gedonder en geweld van deze waterval. De grootste die ik ooit gezien heb. Het geweld is soms zo enorm, dat je alleen maar watermist zit. Maar ondertussen is het alsof je onder een koude douche staat. Gelukkig is het een zeer mooie warme dag, dus zeker niet koud. Zoals altijd zijn de Chinese toeristen het beste voorbereid met hun regenpak en zakken om de schoenen. Maar moet zeggen dat het ook wel wat had, als een klein kind door de plassen lopen en natter dan nat worden. Het eindpunt van de wandeling is het uitzicht op de brug met de grenspost tussen Zambia en Zimbabwe. En daarna weer terug door de regen van de waterval naar de ingang.Vanuit de watervallen naar het Lodge View Cafe op 500 meter lopen van de ingang. Met een aantal rangers met geweren, voor het geval er toch onverwachts dieren de boel onveilig zouden maken. Hier een prachtig uitzicht op de brug. En dan te bedenken dat we bij die brug gestaan hebben. Onze beweging hebben we in elk geval gehad voor vandaag. Vanuit dit cafe gaan mensen vrijwillig van rotsen afspringen en daar ook nog tussen de 150 en 180 euro voor betalen. Puur voor de kik. Zij liever dan ik.Nadat we genoten hebben van het uitzicht en we weer een beetje droog geworden zijn, staat John om 12 uur klaar om ons weer naar de lodge te brengen. We begrijpen nu ook wel waarom hij ons ophaalt bij het cafe en niet bij de watervallen. Niet alleen voor het mooie uitzicht, maar ook zodat zijn passagiers zo weer een beetje droog kunnen worden. Slim bedacht van hem.Om 14 uur worden we opgehaald voor de game drive safari in een prive park in de buurt van de Victoria Falls. Dus opeens een uurtje over tussen alle activiteiten door. Tja, dan ga je natuurlijk als echte toerist in de zon liggen bakken om 13 uur in de middag. Want we hebben tenslotte al een paar dagen geen zon gezien in Chipangali. Maar geloof me, het is net een oven die op je gericht was. Hallelujah wat een warme zon. Dus de schaduw snel weer opgezocht. Moet wel leuk blijven.Klaar voor de game drive. Weer in een open auto, maar dit keer wel met het dak er op vanwege de zon. Het is nu rond de 30 graden, maar het kan er rond de 43 graden worden in de zomer. En dit keer moeten we in de auto blijven zitten, want het is te gevaarlijk om uit te stappen. We hebben tot 18 uur rondgereden. Ongelooflijk wat we allemaal gezien hebben: buffelo's, heel veel giraffen, een aantal zwarte neushoorns, olifanten, antilopen, steenbokken, aapjes, zebra's en veel vogels. Daarnaast een les gekregen in hoe je kan zien wat het spoor is van een aantal dieren aan de hand van de bomen. Chipangali heeft de eerste drie neushoorns geleverd aan het park en het is daarom ook bijzonder leuk om te zien dat er nu 11 zijn. Het park is eigendom van een zeer rijke man uit een olie staatje en hij heeft genoeg geld en mogelijkheden om deze neushoorns te beschermen tegen stropers. Dit in tegenstelling tot het natuurpark die we bezocht hebben om de witte neushoorns te zien.We zouden om half 7 afgezet worden bij de lodge, zodat John ons kon ophalen voor het eten om 7 uur. Echter we zijn pas om half 8 thuis. De ranger vond het veel te leuk om alle dieren te laten zien en we hebben ook wel mazzel gehad met het aantal dieren wat we gezien hebben. Het leven binnen Zimbabwe is echter zo relaxed dat niemand zich druk maakt over een half uurtje later. Tijd inschatten is sowieso niet hun ding. Onderweg ook nog moeten stoppen, want er stond een olifant naast de weg in de bosjes. Tuurlijk..... de ranger scheen met een grote lamp het bos in, maar zag niets. Nog geen minuut nadat we waren weggereden opeens een hele luide olifanten roep. Dat was even schrikkken, beest stond nog geen 3 meter bij ons vandaan.Gelijk van de auto van de ranger in de taxi van John gesprongen om naar het restaurant de Boomer te gaan. Een absolute attractie in Victoria Falls. Met allerlei ouderwetse gerechten van Zimbabwe. Heb voor het eerst krokodillenvlees gegeten. Smaakt als kip. Verder zijn er allelei optredens en mogen we zelf ook meedrummen. We hebben ons gezicht laten beschilderen en onze toekomst laten voorspelen. Dat laatste was wel wat spannend, want het was echt zo'n medicijnenman. Maar goed, samen met Emiliy zijn hutje in. En ik moet zeggen dat het toch wel aardig accuraat was: ik denk te veel, heb een stabiel liefdesleven en heb succes in mijn werk. En 5 dollar armer :-) Met een waarschuwing: drink niet het lokale bier. Nicky had ons al gewaarschuwd, maar we zaten zo in de festiviteiten dat we dit even vergeten waren. Wat ontzettend vies.Om 21.30 uur staat John klaar om ons weer keurig af te zetten bij de lodge. En inderdaad, in de straat staat een olifant klaar om over te steken. Het is bijna ongeloofwaardig, maar de olifanten en apen zijn hier net zo vanzelfsprekend als voor ons een kat die over straat loopt. En dus ook begrijpelijk waarom je niet in de avond en nacht alleen over straat moet lopen. Levensgevaarlijk.Geheel voldaan van de volle, maar supermooie dag rond 22 uur het bed in. Morgen weer om half 6 op om de bus te halen naar Bulawayo.