Zo wat ben ik moe van de tocht van gisteren. Prachtige ervaring, maar lange dag in de frisse lucht. Dat was ook wel te lezen uit mijn verhaal van gisteren. Voor diegenen die dachten: dit is toch geen nijlpaard????? Dat klopt. Ik bedoelde natuurlijk een neushoorn. Hoe verzin je dit?Na het ontbijt, de babies en de sprinkhanen mogen Emily en ik onze schilderkunsten tonen. Op een aantal betonblokken een ruit schilderen. Deze worden morgen tegen de schutting in de baby ruimte gezet met planten er in. De schutting is gisteren door Jim en Puck geschilderd. Naast de betonblokken wat onkruid weggehaald en de rand van het gazon geschilderd. Morgen de muren en dan ziet het er weer top uit. Want wat geldt voor de bezoekers aan het park, geldt ook voor de vrijwilligers. Als de omgeving er fris uit ziet, geeft dit een hele andere indruk.Tijdens het afwassen van onze kwasten bij het slachtgedeelte wordt een dode koe binnengebracht. Nog warm. Deze koe was ziek, een gedraaide maag. Dat is ook helder bij de slacht. Meneer Watson wordt vaak gevraagd om een ziek paard of een zieke koe af te schieten. Als tegenprestatie mag Chipangali het beest hebben. Ik moet zeggen, binnen 20 minuten was de koe geslacht en klaar om aan de leeuwen te voeren. We hebben heel even geholpen met het slachten, maar Emily en ik vonden het eigenlijk veel interessanter om het dier te bekijken. Heb van Emily een les anatomie van de koe gekregen. Voor sommige vrijwilligers is het moeilijk te begrijpen dat zo'n ziek dier naar de beesten gaat. Maar zo gaat het ook in de vrije natuur. En het is een derde wereld land. Belangrijkste is dat zaken hergebruikt worden, dat de beesten goed gevoerd worden en gezond zijn. En dat dit vlees niet in de avond bij ons op tafel staat. Het is de cirkel van het leven, die hier heel helder is. En Chipangali zal zelf nooit een beest doodmaken puur om het vlees. Want elk dier heeft recht op leven.Er zijn een aantal foto's van mij gemaakt terwijl Emily en ik de koe aan het bekijken waren. Heb deze niet bij de foto serie gezet, omdat wellicht niet iedereen het eens is met bovenstaande. Wil je ze toch zien, laat het mij dan weten.Na het avondeten (spaghetti bolonaise, hmmm) in het vrijwilligershok een film kijken. Het grappige is dat er meerdere spinnen rondlopen in het hok, maar dat geen van ons de moeite neemt zich hier druk over te maken. Wel zo relaxt. Rond 22 uur bedtijd. Moe van de afgelopen dagen. Luna, het kleine hondje, loopt met mij mee als escort. Zo schattig. Hij loopt als eerste naar binnen en gaat je kamer vrij maken van ongedierte. Mark kan dat niet meer doen, want hij is weer terug naar Nederland na een periode van 9 weken. En heb je een muis, kikker of rat, dan komt Luna je helpen. En paar minuten later loopt hij met een grote rat in zijn bek vol trots naar buiten. En die spin op mijn klamboe..... ok dan ben ik even geen held meer.