Wat gaat de tijd toch snel. Alweer bijna op de helft.Na het ontbijt en de babies tijd om weer sprinkhanen te ontvangen. In totaal 50... slik. Het heeft mij, Emily en Puck een uur gekost, maar het is gelukt. Zelf 30 gevangen met de hand. Trots op mijzelf :-). Na de koffie break onze rondleiding afgemaakt met Nix (eigenlijk Nicole). En nog wat takken weggehaald bij de antilopen.En toen was het weer knuffeltijd. Naar de biggen geweest. Lekker op de grond tussen hun rotzooi achter hun oortjes gekrapt en over buikje gewreven. De twee biggetjes vonden het heerlijk. Ook nog Jack, de Jackal geaaid door het gaas heen. Je kan hem uren krabben maar niet geschikt voor bezoek in het hok. Daarna naar het meer op het terrein van Chipangali. Mark en Puck gaan zwemmen, maar zie dit zelf toch niet zo zitten. Er zitten wat bloedzuigers in het water brrrr. Maar het is zulk heerlijk weer dat zij het wel aandurven. En dan is het tijd voor de lunch. Tot nu toe heerlijk gegeten. Dit keer ei met melk en mais uit de oven.Een van de doelen van Chipangali is het op laten groeien van jonkies. Nix vraagt aan ons of wij een uurtje bij het zwembad willen gaan zitten met het eendje Ducky. Ducky is gisteren bij Nix gebracht en zij gaat hem grootbrengen tot dat het eendje losgelaten kan worden. Ducky moet fysiek wat sterker worden door het oefenen met zwemmen. Als Ducky echter te lang zwemt, kan ze verzuipen. En bovendien loopt er ook nog een jong katje rond die Ducky erg interessant vindt. Dus wij met ons drieën bij het zwembad om Ducky te leren zwemmen. Alleen het eendje wil niet in het zwembad bij het huis blijven zitten. En dan maar creatief zijn en op zoek naar een kleiner zwembadje. Bij het vrijwilligerskamp een opblaasstoel gehaald waar Ducky fijn in kon zwemmen. Ik moet je zeggen, wat wil je nog meer.... naar Zimbabwe gaan om een eendje te leren zwemmen hahaha. Maar het is een zeer relaxte taak.Na een uurtje komt Nix ons halen voor een klus bij de apen. Om de twee dagen krijgt Chipangali overgebleven fruit en groente afkomstig van supermarkten. Wij moeten in de berg met fruit en groente uitzoeken wat nog dermate goed is, dat het bruikbaar is voor de apen. De rest wordt weggegooid. En Emily maar graven, op zoek naar voldoende eten om twee kruiwagens te vullen. Wat een ontzettend vies werk. Dan toch liever meelwormen. Daarna met de twee kruiwagens naar het apengedeelte. Met water in de kruiwagen het eten schoongemaakt en vervolgens met een hakmes alles in stukken gehaakt. Geweldig. Onbeheerst hakken in een kruiwagen......Na de pannenkoeken nodigt Mickayla ons uit voor een kampvuur in het vrijwilligerskamp. Haar broer Ryan, Jim en Mark op zoek naar droog hout. En wij nog laatste restje alcohol verzamelen voor bij het kampvuur onder de heldere sterrenhemel. Nix sluit ook nog gezellig aan en laat nog wat drank ophalen door een van de medewerkers. Het is nu bijna 1 uur en voor mij bedtijd. De rest zit er nog. Morgen nijlpaardentour, vroeg op.